همه چیز درباره ساخت سریال زخم کاری
در مجله آقای قاب در مورد سختی ها و مشکلاتی که برای محمدحسین مهدویان کارگردان زخم کاری پیش آمد می پردازیم…
محمدحسین مهدویان از اولین فیلم او مورد توجه بسیاری قرار گرفته است.
او مورد تحسین منتقدان قرار گرفت و تماشاگران از کیفیت بالای فیلم او استقبال کرده اند.
مهدویان را می توان در اولین قدم دید ، اما همیشه برای کارگردانانی که در شروع کار کردند اما و اگر های زیادی وجود دارد
و چندان معلوم نیست که موفقیت فعلی یک رویداد گذرا است یا در آینده تکرار می شود.
برای بسیاری ، مهدویان مانند جعبه ای از اسرار بود که به صورت کامل رمز آن باز نشده است.
یک جوان با تیپ مدرن که فیلم هایی در مورد جنگ ایران و عراق تهیه می کرد.
او خودش گفته بود که از خانواده های مذهبی نیست و علاقه اش به تاریخ مدرن و شخصیت های تاریخی مهم
او را به طرف تولید فیلم هایی در مورد جنگ کشانده است.
در فضایی که اکثر کارگردانان نظامی نسل های قبلی فیلم هایی به سبک سنتی می ساختند
حاضر شدن مهدویان یک استثنا بود. او تقریباً یک دهه پیش ، قبل از ساخت اولین فیلم بلند خود
سریال آخرین روزهای زمستان را ساخت و از آن پس با سرعت بالایی فیلم ساخت و در همه این سال ها بسیار فعال بود.
او شش فیلم بلند از زمان ایستاده در غبار تولید کرده است ، یک فیلم در سال ، که تمام آن ها مورد توجه مخاطبان بوده اند.
مسیری که مهدویان کارگردان زخم کاری برای این سریال طی کرد …
این بار دیگر نام مهدویان نه با یک فیلم بلکه با سریال در شبکه نمایش خانگی به چشم آمد.
مجموعه زخم کاری از قسمت های اول خود حاشیه های زیادی داشت و برخی از نظرات کارگردان باعث افزایش حاشیه ها شد.
این سریال بر اساس تراژدی مکبث هملت و یک کتاب از محمود حسینی زاد ، این روزها پربیننده ترین
سریال شبکه سینمای خانگی است. آنچه برای طرفداران به سینمای مهدوی خوب است این است
که این کارگردان در حال ورود به عرصه جدیدی است.
نگاهی به آخرین اثر مهدویان مشخص می شود که او چقدر تجربه را دوست دارد و این بار با اقتباس
از آثار ادبی ، فیلمی با حال و هوای روز ساخت. اسرار فیلمسازی و جسارت برای تجربه مهدویان سوالات زیادی
را در مورد آینده کار او ایجاد می کند. در حال حاضر مشخص نیست که او چه ژانری را کارگردانی خواهد کرد
و چه فیلمی را در کار بعدی خود کارگردانی خواهد کرد. با نگاه به قبل و راهی که تا کنون طی کرده است
می توانیم افکار ، ایده ها و گرایش های سینمای مهدوی را بهتر درک کرد.
شروع یک راه
در سال ۱۳۹۱ ، مجموعه تلویزیونی آخرین روزهای زمستان نام کارگردان جوان و گمنامی را ذکر کرد.
این سریال در فضایی مستند تولید شده و زندگی شهید حسن باقری را روایت می کرد.
سبک و کیفیت سریال از خیلی از مجموعه های تلویزیونی دفاع مقدس بالاتر بود و در واقع از نظر تولید و شخصیت پردازی کم نبود.
او با ترکیب کردن مستند و محتوای طرح به سبک جدیدی در سینما دست یافت.
قبل از آخرین روزهای زمستان ، تماشاگران چنین سبکی را در تلویزیون یا فیلم ها ندیده بودند
و شجاعت مهدویان برای ساخت این سریال قابل توجه بود. این مجموعه نه تنها شعارهای الکی سر نمی داد
بلکه با جزئیات زیاد در بازسازی صحنه ها و شخصیت های نظامی بسیار موفق بود.
با دیدن سریال ، نام کارگردان جوان و ناشناس زود در زبان ها پخش شد.
مهدویان پیش از فیلم آخرین روزهای زمستان چند فیلم مستند کارگردانی کرده بود
اما برای منتقدان و عموم مردم خیلی شناخته شده نبود.
این مجموعه ده قسمتی نقطه شروع خوبی برای مهدویان برای ساخت آثار آینده بود.
اکنون سازمان ها و نهادهای وابسته به دولت می توانند با اطمینان بیشتری به این کارگردان
جوان اعتماد کنند و تولید فیلم هایشان را به دست او بدهند.
در قدم اول دیده شدن
چند سال بعد از آخرین روزهای زمستان ، او نخستین فیلم بلند خود را درباره جنگ تحمیلی و یکی از فرماندهان آن ساخت.
مطالعه فیلم دو سال به طول انجامید و پروژه سینمایی او یک سال طول کشید تا با وسواس و دقت زیاد انجام شود.
مهدویان همان سبکی را که برای ساختن سریال در فیلمش استفاده می کرد
تجربه می کند و زندگی احمد متوسلیان را در مستندسازی فیلمش با دقت بالایی به نمایش می گذارد.
این فیلم با اینکه دارای موضوع خاصی بود توجه زیادی را به خود جلب کرد و توانایی کارگردان
در ایجاد موقعیت های مختلف و ارائه صحیح واقعیت تحسین برانگیز بود.
این فیلم اگرچه به سفارش سازمان اوج ساخته شده است اما شعار نمی دهد و سعی می کند
با اتکا به واقعیت نماینده خوبی از شخصیت احمد متوسلیان در جامعه باشد.
این نبوغ کارگردان را می رساند ، زیرا او به خوبی می داند که اگر راه او به شعارهای گل بزرگ لغزید
، کیفیت و ارزیابی نهایی کار او را بسیار تحت تأثیر قرار می دهد. مهدویان با اینکه فیلمی را به سفارش ساخته بود
اما قوانین درست ساختن فیلم را رعایت کرده بود. با این حال ، او در دانشگاه فیلم خواند و گفت
که از بچگی عاشق تماشای تلویزیون و فیلم بوده است و الان سینما و قوانین آن را به خوبی می شناسد.
علاقمند به دهه شصت
نبوغ مهدویان در سینما او را واداشت تا دومین فیلم خود را با حمایت دولتی بسازد.
یک سال بعد از ایستادن در غبار ، مهدویان دوباره وارد قلمرو تاریخ معاصر شد ، این بار در دهه۶۰ قدم گذاشت.
یک دهه عجیب که دارای حرفه ها و ماجراهای زیادی هستند.
مهدویان برای فیلم جدیدش گفتن داستانهای محمد و رویدادهای پس از برکناری بنی صدر را انتخاب نمود.
ماجرای نیمروز مثل کارهای قبلی این کارگردان به صورت مستند و نزدیک به واقعیت تولید شد.
این نشان داد که مهدویان در این سبک فیلم سازی تجربه دارد و می تواند فیلم خود را به خوبی به واقعیت نزدیک نماید.
ماجرای نیمروز یک فیلم تأثیرگذار بود و برعکس فیلم های دیگر ، بینندگان را به دهه ۶۰ برد و قسمتی از داستان را جلوی چشم آنها گذاشت.
فیلم های مهدویان آثار ارزشمندی در سینمای ایران بوده اند که تا به حال ساخته نشده اند.
این به وضوح اهمیت کار این کارگردان را نشان می دهد.
مهدویان با انتخاب کمدین ها در یک فیلم جدی نشان داد که می تواند بازیگران فیلمش را به خوبی بازی کند.
نقش جواد عزتی در زخم کاری و احمد مهرانفر در نقش های با اهمیت فیلم نشان دهنده توانایی بالای وی در ایفای نقش بازیگران فیلمش بود.
اگرچه دو فیلم ساخته شده است ، اما علایق و دغدغه های کامل مهدویان در سینما تا الان به صورت کامل مشخص نیست.
در حال حاضر مشخص نیست که وی بعد از ترک پست چه کاری انجام خواهد داد.
قسمت دوم ماجرای نیمروز
یک سال بعد ، مهدویان که فیلم های پرسرعت می ساخت بخش دوم ماجرای نیمروز را با نام رد خون کارگردانی کرد.
فیلم در مورد آخرین مراحل دفاع مقدس و تهاجم منافقین به کشور می باشد.
این فیلم در همان سبک و سیاق بخش اول است و به مبارزه در برابر اعضای گروهک منافقین در عملیات مرصاد پرداخته است.
این فیلم به عنوان یک مستند ساخته شده است و این جذاب است که راوی بخشی از تاریخ جنگ است.
باید توجه کنید که ژانر سینمای مهدویان اکنون رنگ تکرار به خود می گیرد و به نظر می رسد
که خود او زودتر از دیگران به این موضوع پی برده است.رد خون فیلم بدی نیست
اما برای کارگردان جوانی که مطمئنا آینده ای طولانی و دور در پیش دارد ، افتادن در یک مسیر تکراری خوشایند نمی باشد.
البته مهدویان از استعداد و توانایی های خود آگاه بود که با ادامه کار جهت سینما را عوض کرد.
ماندن در یک زمینه و عدم تجربه فضاهای جدید می تواند برای هر کارگردانی سمی باشد.
مهدویان این نکته را به خوبی درک کرد و سپس تجربیات جدیدی را آغاز کرد.
درخت گردو فیلم پنجم مهدویان
درخت گردو فیلم پنجم مهدویان ، او را کمی از نهادهای دولتی دور کرد.
اما این فاصله باعث نشد که مهدویان از مشکلات تاریخی و انسانی دور شود.
درخت گردو با بررسی بمباران شیمیایی مردم سردشت به درد و رنج مردم این منطقه پرداخته است.
درخت گردو یک فیلم متوسط است که در زمینه های دیگر فیلم های مهدوی حرکت می کند
و این فیلم نه خیلی درخشان است و نه خیلی ضعیف. این فیلم ممکن است بتواند مخاطب را تحت تأثیر احساسی
قرار بدهد ولی در قصه و فیلمنامه ضعف هایی وجود دارد. اصرار مهدویان برای ساختن فیلم هر ساله
و شتابزدگی او برای ایجاد آسیب در اثر نهایی تاثیر دارد. فیلمسازی فرایندی است
که گاهی اوقات باید قطع شود ، به تعویق بیفتد و از سر گرفته شود.
اما مهدویان در این چند سال بدون وقفه فیلم ساخته است و به خود اجازه نداده است که خود انتقادی داشته باشد.
به همین دلیل است که هرچه جلوتر می رود ، قدرت جادویی دوربین و فیلم هایش بیشتر گرفته می شود.
مهدویان قوانین سینما را می داند و می تواند با دوربین خود یک صحنه احساسی یا حماسی زیبا ایجاد کند
اما این تنها یک لایه از ساخت فیلم است و برای انجام یک کار کامل و ماندگار باید به لایه های اصلی فیلم فکر کرد.
دیدگاهتان را بنویسید