بیوگرافی نازنین فراهانی بازیگر

بیوگرافی نازنین فراهانی بازیگر:

بیوگرافی نازنین فراهانی

نازنین فراهانی متولد ۲۴ خرداد ۱۳۵۳ در تهران و بازیگر است.

او فارغ التحصیل لیسانس علوم ارتباطات با گرایش روزنامه نگاری از دانشگاه علامه طباطبایی

می باشد که فعالیتش را با نوشتن در روزنامه شروع کرد و سپس وارد بازیگری شد.

اولین بار وقتی که در مقطع راهنمایی بود از طریق آشنایی پیشنهاد بازی در تئاتر

به او شد اما به خاطر مخالفت های شدید خانواده در این نمایش حضور پیدا نکرد.

همین مخالفت باعث شد تا اراده ی او برای بازیگر شدن تقویت شود

تا جایی که در کنار مادرش نشست و گفت من در آینده بازیگر می شوم.

شروع با مطبوعات:

در سال ۱۳۷۲ همزمان با دانشگاه بعنوان روزنامه نگار بخش اجتماعی وارد

روزنامه آفتاب شد و در بخش گفتگوهای هنری هم حضور داشت.

در یکی از روزها که برای مصاحبه به دیدار سیروس شاملو رفته بود به ایشان

در رابطه با علاقه ای که به بازیگری داشت گفته بود.

ایشان گفتند در آموزشگاهی کلاس پانتومیم دارم و میتوانید در آنجا شرکت کنید

و حضور در آن کلاس ها علاقه اش به بازیگری را بیشتر کرد.

تئاتر تا تلویزیون:

بعد از کلاس بازیگری با نمایشی به نام (جنبش هنفیه در کلکته) بر روی صحنه رفت

سپس سال ۱۳۷۹ به فیلم (زیرپوست) رخشان بنی اعتماد دعوت شد

و با این فیلم اولین تجربه بازی جلوی دوربین را بدست آورد.

سال ۱۳۷۹ با نقش کوتاهی در سریال (داستان یک شهر) بازی در تلویزیون را تجربه کرد

اما با فیلم (کنار هم می گذریم) در همان سال چهره اش شناخته تر شد.

عشق و ازدواج:

هنوز به صورت رسمی ازدواج خانم فراهانی تایید نشده است.

می گوید همه عاشق شده اند ، اصلا مگر میشود کسی عاشق نشده باشد

به نظر من زندگی بدون عشق ناقص اس و کسی که عاشق نشده باشد اصلا زندگی نکرده است.

نسبت با خانواده فراهانی:

خانم فراهانی هیچ نسبتی با بهزاد ، شقایق و گلشیفته فراهانی که خانواده

مشهور هنری هستند ندارد و فقط یک تشابه اسمی است.

نویسندگی:

خانم فراهانی در کنار بازیگری نویسنده فیلمنامه نیز می باشد.

اولین تجربه او نگارش فیلمی به نام (مهمئنی کامی) در سال ۹۱ بود و سال ۹۳

هم با همکاری سیروس الوند فیلمنامه (این سیب هم برای تو) را نوشت.

همچنین فیلمنامه (پدیده) در سال ۹۵ هم سومین کار ایشان بود که به کارگردانی علی احمدزاده ساخته شد.

آرزو برای خود و مردم:

آرزوی من برای خودم این است که خوشحال باشم و آرامش داشته باشم ، یک آرامش واقعی آرزوی بزرگی است.

برای مردم هم آرزو میکنم که یاد بگیرند همدیگر را دوست داشته باشند و

به هم احترام بگذارند و امیدوارم که مردم ایران و همگی ما به آگاهی برسیم.