بیوگرافی ترانه علی دوستی و بیماری او:
بیوگرافی ترانه علی دوستی و بیماری او
ترانه علیدوستی متولد ۲۲ دی ۱۳۶۲ در تهران و بازیگر است.
او دارای مدرک دیپلم کامپیوتر می باشد و در مدرسه رشته تجربی خوانده است و به زبان انگلیسی هم مسلط است.
پدرش حمید علیدوستی بازیکن سابق تیم ملی فوتبال ایران و از
مربیان کنونی فوتبال است و مادرش نادره حکیم الهی سنگ تراش و مجسمه ساز است.
پویان علیدوستی تنها برادرش بئود که متسفانه در مراسم جشن
چهارشنبه سوری سال ۱۳۸۳ به دلیل انفجار مواد محترقه فوت کرد.
موسیقی تا بازیگری :
او فعالیت هنری خود را همزمان با تحصیل در رشته تجربی با حضور در هنرستان
موسیقی و آموزش کلارینت و پیانو شروع کرد و بعد از مدتی در کلاس های بازیگر امین تارخ ثبت نام کرد.
تجربه اول و شهرت جهانی:
در سال ۱۳۷۹ از طریق کلاس بازیگری امین تارخ برای بازی
در نقش ترانه پرنیان در فیلم (من ترانه ۱۵ سال دارم) انتخاب شد.
بازی درخشان او ۴ جایزه معتبر داخلی و خارجی از جمله سیمرغ
بهترین بازیگر زن از جشنواره فجر را برایش به ارمغان آورد.
ترجمه شغل دوم اوست:
خانم علیدوستی به زبان انگلیسی مسلط بوده و مترجم ادبی است.
او جایزه ادبی پروین اعتصامی را در پنجمین دوره برگزاری آن در قسمت ادبیات داستانی
با ترجمه رویای مادرم ، تالیف آلیس مونرو کسب کرد و چندین کتاب پرفروش و پرطرفدار هم دارد.
ازدواج و همسرش:
ترانه علیدوستی در تابستان سال ۱۳۹۰ با علی منصور ازدواج کرد.
او اولین بار مادر شدن را در ۱۵ سالگی و با فیلم من ترانه ۱۵ سال دارم تجربه کرد
و آن قدر مارد شدن را خوب به تصویر کشید و با وجود سن کمش آنقدر خوب درخشید که مادر شدن واقعی او اصلا عجیب نبود.
در سال ۹۲ ترانه علیدوستی دختری به اسم حنا به دنیا آورد
شایعات مختلفی از علی منصور همسر خانم علیدوستی منتشر شده است
اما او نه مقیم لندن است و نه تاجر ، او چند سال پیش تحصیلاتش را به پایان رسانده و بازیگر تازه کار نیز می باشد.
بیماری ترانه علیدوستی:
ترانه علیدوستی اعلام کرده که به بیماری کلاستروفوبیا یا ترس از محیط بسته
مبتلا است و به همین خاطر نمیتواند از توبوس ، متر و آسانسور های بدون آینه استفاده کند.
نحوه ی تسلط بر زبان انگلیسی و آلمانی:
پدر من بین سال های ۶۵ تا ۶۷ در باشگاه های آلمان توپ می زد و من سه تا شش
سالگی ام را در آلمان گذراندم و به همین علت آلمانی را همزمان با فارسی
یاد گرفتم و همین در یادکگیری زبان انگلیسی هم کمکم کرد.
من به غیر از یک دوره کلاس مقدماتی زبان انگلیسی در نوجوانی کلاس
دیگری نرفتم و به صورت خود آموز موفق شدم این زبان را یاد بگیرم.
دیدگاهتان را بنویسید