به مجله آقای قاب خوش آمدید.۲۶ مهر ۱۴۰۴
نقطه ضعف های بتمن نولان

نقطه ضعف های بتمن نولان

نقطه ضعف های بتمن نولان

در مجله آقای قاب میپردازیم به چند نقطه ضعف بتمن نولان …

کریستوفر نولان یک کارگردان برجسته ای می باشد و مجموعه فیلم های او با عنوان شوالیه تاریکی از جایگاه ویژه ای

در تاریخ سینما برخوردار است. جدا از اینکه این سریال درخشش خاصی در بین آثار ابرقهرمانان داشت

به دلیل برخورد با شخصیت های تأثیرگذار نیز اکشن تلقی شد.

به عنوان مثال ، یکی از این شخصیت ها جوکر بود که هیث لجر آن را بازی می کرد

و جای خود را در این سری فیلم ها جاودانه کرد.

لحن و کیفیت خاص مجموعه بتمن نولان بر سینمای معاصر تأثیر داشت

ولی این مجموعه نیز مانند هر فیلم دیگری دارای ضعف هایی بود که اکنون برخی از آنها با گذشت زمان آشکارتر شده است.

نقطه ضعف های بتمن نولان

تغییر آزار دهنده صدا

به نظر می رسد تقریباً پذیرفته شده است که بتمن مجبور است هر بار که لباس های مخصوص خود را می پوشد

و دست به کار می شود ، صدای بلندی ایجاد کند. در حقیقت ، کریستین بیل به عنوان بتمن اولین بازیگری نبود

که دارای دو صدا متفاوت برای بتمن و بروس وین بود. این کار با مایکل کیتون در فیلم بتمن ۱۹۸۹ به کارگردانی تیم برتون شروع شد.

با این حال ، پس از ساخت بتمن نولان ، تصمیم گرفته شد که بتمن پس از پوشیدن لباس ،

صدای خود را تغییر دهد و ما این را در دیگر اقتباس های زنده پس از نولان بتمن مشاهده کرده ایم

هرچند این تغییر صدا ممکن است برای مخاطبان زیادی به نظر برسد و برای طرفداران کمی آزاردهنده و افراطی است.

مرگ خانواده

همانطور که ما در مرگ عمو بن در سریال مرد عنکبوتی عادت کرده ایم ، وقتی پیتر پارکر مرد عنکبوتی می شود

بروس وین همیشه باید خانواده اش را در یک تصادف غم انگیز از دست بدهد تا بتمن شود.

این یکی از موضوعاتی است که منتظر بیشتر بینندگان و طرفداران است.

متأسفانه در سه گانه نولان ، این صحنه مرگ والدین تأثیر لازم را که در اقتباس های دیگر مشاهده کردیم ، ندارد.

بین به خوبی جوکر نیست

رقابت با شرور مانند جوکر با هیث لجر تقریباً غیرممکن است.

اگرچه تام هاردی در این نقش تمام تلاش خود را کرد و در شوالیه تاریکی برمی خیزد نقش بدی ایفا نکرد

اما این شخصیت شیطانی هرگز حتی نمی تواند بخشی از کیفیت جوکر باشد که در بخش دوم سریال شاهد آن بودیم.

مصنوعی و تخیلی بودن هویت جان بلیک

یکی از بهترین قسمت های The Dark Knight Rises بازی جوزف گوردون لویت در نقش جان بلیک بود.

او یک شخصیت استثنایی و یکی از معدود افسران پلیس گاتهام بود که هنوز به بتمن اعتقاد داشتند.

جان بلیک در نبرد علیه بین و انجمن سایه ، نقش کمیسر جیمز گوردون را بازی کرد.

می توان گفت تا رسیدن به آخرین لحظات فیلم همه چیز برای این شخصیت بزرگ خوب پیش می رود.

در پایان فیلم مشخص می شود که بلیک در واقع رابین است.

این لحظه زمانی مشخص می شود که آدرس غار بتمن به این کاراکتر می رسد.

افشای این موضوع آنقدر غیرقابل پیش بینی و ناگهانی است که در آخر غیر چسبنده و تحمیلی به نظر می رسد

و می توان استدلال کرد که حداقل برای بخشی از مخاطبان خوشایند نبود.

جوکر در لباس پرستاری

هنوز ترسناک است که جوکر را با لباس پزشکی قبل از تخریب بیمارستان ببینیم.

اما با گذشت زمان ، جوکر تأثیر کمتری در لباس های پرستار پیدا کرد

و دیدن این شرور بزرگ با آن لباس بیمارستان پشت سر او کمی خنده دار شد.

با این حال ، این صحنه لحظات تأثیرگذار خود را دارد ، اما در طول سالها باید گفت که جوکر

در این صحنه بیشتر به یک کمدی تبدیل شده است تا یک شرور جدی.

کاهش تاثیرگذاری گرافیک مجموعه

نولان کارگردان بزرگی است ، به ویژه در صحنه های اکشن. او این توانایی ها را به خوبی در تعقیب سریع

خودرو و صحنه سرقت دیوانه کننده در ابتدای شوالیه تاریکی به خوبی نشان می دهد.

اما وقتی صحبت از صحنه های مبارزه می شود

می توان گفت که متأسفانه نولان همان قدرت صحنه های اکشن ذکر شده را ندارد.

بعد از تولید این سه گانه ، تماشاگران شکایت های زیادی را از لرزش بی دلیل دوربین در طول نبردها شنیدند

و در عین حال برای بسیاری از صحنه های ضبط شده با دوربین ثابت آنطور که باید کشیده و پرتنش نبود.

با این حال ، این صحنه ها هنوز در سطح بالایی قرار دارند ، اما امروزه به نظر می رسد تماشای گرافیک رایانه ای

فیلم و نوع دوربین مورد استفاده در صحنه های نبرد همان تأثیر و جذابیت قبلی را ندارد.

اشتراک گذاری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

سیزده − 8 =